دو قالب در ریخته گری استفاده می شود.یکی از آن ها به نام "کاور دیه نیمه" و دیگری "نیمه اجکتوری" نامیده می شود.محل ملاقات آنها خط جدایی نامیده می شود.قالب پوششی حاوی اسپرو (برای ماشین‌های محفظه گرم) یا سوراخ شات (برای ماشین‌های اتاق سرد) است که به فلز مذاب اجازه می‌دهد به درون قالب‌ها جریان یابد.این ویژگی با نازل انژکتور در دستگاه های اتاق گرم یا محفظه شات در دستگاه های اتاق سرد مطابقت دارد.قالب اجکتور حاوی پین های اجکتور و معمولاً رانر است که مسیری از سوراخ اسپرو یا شات به حفره قالب است.قالب پوششی به صفحه ثابت یا جلوی دستگاه ریخته گری محکم می شود، در حالی که قالب اجکتور به صفحه متحرک متصل می شود.حفره قالب به دو درج حفره ای برش داده می شود که قطعات جداگانه ای هستند که می توان نسبتاً آسان آن را تعویض کرد و در قسمت های قالب پیچ کرد.

قالب ها به گونه ای طراحی شده اند که ریخته گری تمام شده از روی نیمی از پوشش قالب خارج شود و با باز شدن قالب ها در نیمه اجکتور باقی بماند.این تضمین می‌کند که ریخته‌گری در هر چرخه خارج می‌شود، زیرا نیمه اجکتور حاوی پین‌های اجکتور است تا ریخته‌گری را از آن نیمه قالب خارج کند.پین های اجکتور توسط یک صفحه پین ​​اجکتور به حرکت در می آیند که با دقت تمام پین ها را همزمان و با نیروی یکسان به حرکت در می آورد تا به قالب آسیبی نرسد.صفحه پین ​​اجکتور نیز پس از بیرون ریختن قالب، پین ها را جمع می کند تا برای شلیک بعدی آماده شود.باید پین های اجکتور کافی برای پایین نگه داشتن نیروی کلی روی هر پایه وجود داشته باشد، زیرا ریخته گری هنوز داغ است و ممکن است در اثر نیروی بیش از حد آسیب ببیند.سنجاق ها همچنان اثری از خود به جا می گذارند، بنابراین باید در مکان هایی قرار گیرند که این علامت ها مانع هدف ریخته گری نشوند.

سایر اجزای قالب شامل هسته ها و اسلایدها هستند.هسته ها اجزایی هستند که معمولاً سوراخ یا باز می شوند، اما می توان از آنها برای ایجاد جزئیات دیگر نیز استفاده کرد.سه نوع هسته وجود دارد: ثابت، متحرک و شل.هسته های ثابت هسته هایی هستند که به موازات جهت کشش قالب ها جهت گیری می کنند (یعنی جهت باز شدن قالب ها)، بنابراین ثابت هستند یا به طور دائم به قالب متصل می شوند.هسته های متحرک هسته هایی هستند که جهت گیری آنها به شکل دیگری غیر از موازی جهت کشش است.این هسته ها باید پس از جامد شدن شات، اما قبل از باز شدن قالب ها، با استفاده از مکانیزم جداگانه از حفره قالب خارج شوند.اسلایدها شبیه هسته های متحرک هستند، با این تفاوت که برای تشکیل سطوح زیرین استفاده می شوند.استفاده از هسته های متحرک و اسلایدها هزینه قالب ها را بسیار افزایش می دهد.هسته‌های شل، که به آن پیک اوت نیز می‌گویند، برای ریختن ویژگی‌های پیچیده مانند سوراخ‌های رزوه‌دار استفاده می‌شود.این هسته های شل قبل از هر چرخه با دست وارد قالب می شوند و سپس با قطعه در پایان چرخه خارج می شوند.سپس هسته باید با دست برداشته شود.هسته های شل به دلیل کار اضافی و افزایش زمان چرخه گران ترین نوع هسته هستند.از دیگر ویژگی های قالب ها می توان به گذرگاه های خنک کننده آب و دریچه هایی در امتداد خطوط جداکننده اشاره کرد.این دریچه ها معمولاً پهن و نازک هستند (تقریباً 0.13 میلی متر یا 0.005 اینچ) به طوری که وقتی فلز مذاب شروع به پر کردن آنها می کند، فلز به سرعت جامد شده و ضایعات را به حداقل می رساند.از رایزر استفاده نمی شود زیرا فشار بالا تغذیه مداوم فلز را از دروازه تضمین می کند.

مهمترین خواص مواد برای قالب ها مقاومت در برابر شوک حرارتی و نرم شدن در دمای بالا است.سایر خواص مهم عبارتند از سختی پذیری، ماشین کاری، مقاومت در برابر حرارت، جوش پذیری، در دسترس بودن (به ویژه برای قالب های بزرگتر) و هزینه.طول عمر یک قالب مستقیماً به دمای فلز مذاب و زمان چرخه بستگی دارد.[16]قالب‌های مورد استفاده در قالب‌گیری معمولاً از فولادهای ابزار سخت‌شده ساخته می‌شوند، زیرا چدن نمی‌تواند فشارهای زیادی را تحمل کند، بنابراین قالب‌ها بسیار گران هستند و در نتیجه هزینه‌های راه‌اندازی بالایی دارند.فلزاتی که در دماهای بالاتر ریخته گری می شوند نیاز به قالب هایی دارند که از فولادهای آلیاژی بالاتر ساخته شده اند.

حالت اصلی شکست برای قالب های ریخته گری، سایش یا فرسایش است.سایر حالت های خرابی، بررسی حرارت و خستگی حرارتی است.بررسی حرارتی زمانی است که به دلیل تغییر دمای زیاد در هر چرخه، ترک های سطحی روی قالب ایجاد می شود.خستگی حرارتی زمانی است که به دلیل تعداد سیکل های زیاد، ترک های سطحی روی قالب ایجاد می شود.