Basınçlı dökümde iki kalıp kullanılır;biri "kapak kalıbı yarısı", diğeri ise "ejektör kalıbı yarısı" olarak adlandırılır.Buluştukları yere ayrım çizgisi denir.Kapak kalıbı, erimiş metalin kalıplara akmasına izin veren yolluğu (sıcak hazneli makineler için) veya atış deliğini (soğuk hazneli makineler için) içerir;bu özellik, sıcak kamaralı makinelerde enjektör memesi veya soğuk kamaralı makinelerde püskürtme haznesi ile uyumludur.Ejektör kalıbı, ejektör pimlerini ve genellikle yolluk veya atış deliğinden kalıp boşluğuna giden yol olan rayı içerir.Kapak kalıbı döküm makinesinin sabit veya ön levhasına sabitlenirken, ejektör kalıbı hareketli levhaya takılıdır.Kalıp boşluğu, nispeten kolay bir şekilde değiştirilebilen ve kalıp yarılarına cıvatalanabilen ayrı parçalar olan iki boşluk ek parçası halinde kesilir.

Kalıplar, bitmiş döküm kalıbın kapak yarısından kayacak ve kalıplar açıldığında ejektör yarısında kalacak şekilde tasarlanmıştır.Bu, dökümün her döngüde çıkarılmasını sağlar çünkü ejektör yarısı, dökümü bu kalıp yarısından dışarı itmek için ejektör pimlerini içerir.İtici pimler, dökümün zarar görmemesi için tüm pimleri aynı anda ve aynı kuvvetle hassas bir şekilde tahrik eden bir ejektör pimi plakası tarafından tahrik edilir.İtici pim plakası, bir sonraki atışa hazırlanmak için dökümü çıkardıktan sonra pimleri de geri çeker.Döküm hala sıcak olduğundan ve aşırı kuvvetten zarar görebileceğinden, her bir pim üzerindeki genel kuvveti düşük tutmak için yeterli ejektör pimi olmalıdır.Pimler yine de bir iz bırakır, dolayısıyla bu işaretlerin dökümün amacını engellemeyeceği yerlere yerleştirilmelidirler.

Diğer kalıp bileşenleri maçaları ve kızakları içerir.Maçalar genellikle delikler veya açıklıklar oluşturan bileşenlerdir, ancak başka ayrıntılar oluşturmak için de kullanılabilirler.Üç tür çekirdek vardır: sabit, hareketli ve gevşek.Sabit maçalar, kalıpların çekme yönüne (yani kalıpların açılma yönüne) paralel yönlendirilmiş olanlardır, bu nedenle sabittirler veya kalıba kalıcı olarak takılırlar.Hareket edebilen çekirdekler, çekme yönüne paralelden başka herhangi bir şekilde yönlendirilmiş olanlardır.Bu maçalar, bilye katılaştıktan sonra, ancak kalıplar açılmadan önce, ayrı bir mekanizma kullanılarak kalıp boşluğundan çıkarılmalıdır.Slaytlar, alttan kesilmiş yüzeyler oluşturmak için kullanılmaları dışında hareketli maçalara benzer.Hareket edebilen çekirdeklerin ve kızakların kullanılması, kalıpların maliyetini büyük ölçüde artırır.Pick-out olarak da adlandırılan gevşek maçalar, dişli delikler gibi karmaşık özellikleri oluşturmak için kullanılır.Bu gevşek maçalar, her döngüden önce kalıba elle yerleştirilir ve döngü sonunda parça ile birlikte dışarı atılır.Çekirdek daha sonra elle çıkarılmalıdır.Gevşek çekirdekler, ekstra işçilik ve artan döngü süresi nedeniyle en pahalı çekirdek türüdür.Kalıplardaki diğer özellikler, ayırma hatları boyunca su soğutma geçitlerini ve havalandırma deliklerini içerir.Bu delikler genellikle geniş ve incedir (yaklaşık 0,13 mm veya 0,005 inç), böylece erimiş metal onları doldurmaya başladığında metal hızla katılaşır ve hurda miktarını en aza indirir.Yükseltici kullanılmaz çünkü yüksek basınç kapıdan sürekli metal besleme sağlar.

Kalıplar için en önemli malzeme özellikleri termal şok direnci ve yüksek sıcaklıkta yumuşamadır;diğer önemli özellikler arasında sertleşebilirlik, işlenebilirlik, ısı kontrol direnci, kaynaklanabilirlik, bulunabilirlik (özellikle daha büyük kalıplar için) ve maliyet yer alır.Bir kalıbın ömrü doğrudan erimiş metalin sıcaklığına ve döngü süresine bağlıdır.[16]Basınçlı dökümde kullanılan kalıplar genellikle sertleştirilmiş takım çeliklerinden yapılır, çünkü dökme demir ilgili yüksek basınçlara dayanamaz, bu nedenle kalıplar çok pahalıdır ve bu da yüksek başlangıç ​​maliyetlerine neden olur.Daha yüksek sıcaklıklarda dökülen metaller, daha yüksek alaşımlı çeliklerden yapılmış kalıplar gerektirir.

Basınçlı döküm kalıpları için ana arıza modu aşınma veya erozyondur.Diğer arıza modları, ısı kontrolü ve termal yorgunluktur.Isı kontrolü, her döngüde büyük bir sıcaklık değişikliği nedeniyle kalıpta yüzey çatlaklarının meydana geldiği zamandır.Termal yorulma, çok sayıda döngüden dolayı kalıpta yüzey çatlaklarının meydana gelmesidir.